„Всичко започна, когато бях на 13 – пъпка тук, пъпка там, после цели обриви. Опитах всичко: скъпи кремове, бабини рецепти, изстискване (лоша идея). Нищо не помагаше. Виждах как хората гледат лицето ми, а не мен. Плаках в банята, отказвах срещи.
На 21 вече бях на ръба. Тогава попаднах на дерматолог, който за първи път не ме накара да се срамувам. Започнах постепенно да променям навиците си, смяна на козметиката с натурална, диета без захар и млечни. Винаги преди съм смятала, че цената определя качеството, колкото по-скъпо, толкова по-ефикасно. Но Acnetera беше попадението, което ме опроверга. Само 2 месеца след стъпките, които предприех и ежедневната му употреба, кожата ми се промени. Но най-голямата победа беше вътре в мен – спрях да мразя отражението си. Сега, дори когато излезе някоя пъпка, знам: това не ме определя като човек.“